Stosowanie znaków zgodnych z ISO7010

Normę PN-N-01256-01:1992 zastąpiła norma PN-EN ISO 7010:2012. To obowiązujące w Polsce przepisy dot. znaków ewakuacyjnych i przeciwpożarowych, mające ostrzegać o niebezpieczeństwie i chronić przed ewentualnymi wypadkami. Czym dokładnie jest wspomniana norma i jakie zgodne z nią znaki warto znać?

Czym jest norma PN-EN ISO 7010:2012?

Norma PN-EN ISO 7010:2012 – Symbole graficzne – Barwy bezpieczeństwa i znaki bezpieczeństwa ma na celu uporządkowanie kolorystyki i wyglądu znaków ewakuacyjnych oraz znaków ochrony przeciwpożarowej.

Norma dotyczy wszystkich lokalizacji, gdzie powinny być uwzględnione problemy związane z bezpieczeństwem człowieka. Zgodne z nią znaki ewakuacyjne mają charakter międzynarodowy – oznacza to, że wszędzie wyglądają w taki sam sposób. Obowiązuje ona równolegle z normami PN-N-01256-02:1992 i PN-N-01256-04:199.

Definicje związane ze stosowaniem normy ISO 7010

W związku z normą ISO 7010, stosuje się konkretne definicje, które powinien znać każdy z nas. Jedną z nich jest znak bezpieczeństwa, czyli znak podający ogólny komunikat bezpieczeństwa.

Dodanie do koloru i kształtu geometrycznego konkretnego symbolu graficznego sprawia, że znak nadaje szczególny komunikat bezpieczeństwa.

Znaki dodatkowe to z kolei te, które uzupełniają inne znaki dodatkowym wyjaśnieniem.

Drogą ewakuacyjną nazywamy natomiast cały odcinek drogi poziomej i pionowej, który należy przebyć z jednego punktu budynku do wyjścia ewakuacyjnego – do innej strefy pożarowej bądź na otwartą przestrzeń.

Znaki ewakuacyjne zgodne z normą ISO 7010

Z normą ISO 7010 zgodne są konkretne znaki BHP:

• zielono-białe znaki ewakuacyjne i ratunkowe, np. droga ewakuacyjna, pierwsza pomoc medyczna czy resuscytator tlenowy – wskazują drogi i wyjścia ewakuacyjne oraz lokalizację zestawów pierwszej pomocy. Mają one na celu ratowanie życia i zagwarantowanie szybkiej pomocy;
• czerwono-białe znaki przeciwpożarowe, np. gaśnica, hydrant wewnętrzny czy drzwi przeciwpożarowe – służą do oznaczenia sprzętu i kierunku jego rozmieszczenia oraz do ostrzegania przed niebezpieczeństwami;
• niebiesko-białe znaki nakazu, np. nakaz stosowania rękawic ochronnych czy nakaz założenia pasów bezpieczeństwa – informują m.in. o konieczności skorzystania ze środków ochrony lub wykonania konkretnej czynności;
• biało-czerwone znaki zakazu, np. zakaz dotykania, zakaz siadania czy zakaz przejścia – wskazują czynności zabronione i mają na celu ochronę przed zagrożeniem;
• żółto-czarne znaki ostrzegawcze, np. ostrzeżenie przed substancjami żrącymi czy ostrzeżenie przed materiałem wybuchowym – informują o zagrożeniach i pozwalają zachować większą ostrożność, chroniąc tym samym przed różnego rodzaju wypadkami.

Rozmieszczanie znaków – główne zasady wynikające z normy

W związku z normą PN-EN ISO 7010:2012, podczas rozmieszczania znaków niezbędne jest stosowanie się do konkretnych zasad. Istotne jest przede wszystkim widoczne oznaczenie drogi ewakuacyjnej. Znak powinien być zauważalny z każdego miejsca, w którym może zajść wątpliwość co do kierunku jej przebiegu.

Ważna jest również wysokość, na której jest on umieszczony – powinna ona pozwalać na jego odczytanie z konkretnej odległości. Nad drzwiami bądź w przestrzeniach otwartych powinny oznaczenia powinny być umiejscowione na 200-250 cm od podłogi.

W przypadku ścian zaleca się odległość 170-200 cm od podłogi, z kolei w przypadku dużych przestrzeni otwartych lub innych, w których te warunki montażu nie są możliwe – wyżej niż 250 cm od podłogi.

Znaki BHP nie mogą być umieszczane na drzwiach czy przysłonięte przez inne obiekty. Ważne również, aby były one rozmieszczone równomiernie względem źródeł światła. Co więcej, znaki ewakuacyjne i przeciwpożarowe zawsze powinny mieć pierwszeństwo przed innymi znakami BHP.

Znaki bezpieczeństwa jako naklejki 

W POLINAL® wykonujemy oznaczenia w postaci naklejek ostrzegawczych w różnych rozmiarach. Mowa zarówno o naklejkach na ściany i podłogę (naklejki silikonowe), jak również o tych przeznaczonych do przyklejania na maszynach i urządzeniach.

W skuteczny sposób informują one o wszelkich zagrożeniach i umożliwiają uniknięcie wielu ewentualnych wypadków. Ich największe atuty to wysoka trwałość oraz bogate kolory – dzięki temu oznaczenia widoczne są z daleka i cechują się długą żywotnością.

FAQ – często zadawane pytania

• Jakie są główne zasady rozmieszczania znaków ewakuacyjnych zgodnie z ISO 7010?

  Znaki ewakuacyjne muszą być widoczne z każdego miejsca, gdzie może powstać wątpliwość co do kierunku drogi ewakuacyjnej, i powinny być równomiernie rozmieszczone względem źródeł światła. Nie można ich umieszczać na drzwiach ani zasłaniać innymi przedmiotami, a znaki ewakuacyjne i przeciwpożarowe mają zawsze pierwszeństwo nad innymi znakami BHP. Muszą być wykonane w intensywnych kolorach zapewniających dobrą widoczność z daleka.

• Na jakiej wysokości należy umieszczać znaki zgodnie z normą ISO 7010?

  Wysokość umieszczenia znaków zależy od ich lokalizacji: nad drzwiami lub w otwartych przestrzeniach 200-250 cm od podłogi, na ścianach 170-200 cm od podłogi, a w dużych przestrzeniach wyżej niż 250 cm. Znaki muszą być czytelne z odpowiedniej odległości i nie mogą być zasłaniane przez inne obiekty. Wysokość powinna umożliwiać łatwe odczytanie znaku z miejsca, w którym się znajduje użytkownik.

• Jakie rodzaje znaków bezpieczeństwa określa standard ISO 7010?

  Standard ISO 7010 definiuje pięć głównych kategorii znaków: zielono-białe znaki ewakuacyjne i ratownicze, czerwono-białe znaki przeciwpożarowe, niebiesko-białe znaki nakazu, biało-czerwone znaki zakazu oraz żółto-czarne znaki ostrzegawcze. Każdy rodzaj znaku ma określoną funkcję związaną z bezpieczeństwem i ochroną przed wypadkami. Wszystkie znaki mają jednolity wygląd zgodny z międzynarodowymi standardami.

• Co to jest norma PN-EN ISO 7010:2012 i co zastąpiła?

  Norma PN-EN ISO 7010:2012 to obowiązujący w Polsce standard dotyczący symboli graficznych, kolorów bezpieczeństwa i znaków bezpieczeństwa, który zastąpił wcześniejszą normę PN-N-01256-01:1992. Jej celem jest ujednolicenie wyglądu znaków ewakuacyjnych i przeciwpożarowych na poziomie międzynarodowym. Standard obejmuje wszystkie miejsca, gdzie należy uwzględnić kwestie bezpieczeństwa ludzi.